ORLAN - carnal art

 – to francuska artystka, która z własnego ciała uczyniła „żywą rzeźbę” poprzez poddawanie się licznym operacjom plastycznym. Jej sztuka niewygodna, wręcz bluźniercza doprowadza widza do granic wytrzymałości. Chce przez to pokazać jak dużej presji poddawana jest kobieta, jakiej dyktaturze piękna i kanonom urody, które musi doścignąć aby zostać zauważoną. Szczególnie dziś, gdzie operacje plastyczne są powszechne, kiedy tak dużą wagę przykłada się do wyglądu zewnętrznego i nadmiernej estetyzacji ciała. Z drugiej strony jej działanie zwraca się przeciw temu co jest nam narzucone odgórnie – naturze, DNA, Bogu. Pokazuje, że nie tylko Bóg i Natura są stwórcami, także człowiek dzięki osiągnięciom medycyny i technologii może sam kształtować swoje ciało. Jak mówi sama artystka: Sala operacyjna jest moim warsztatem i pracownią. Tu robię rysunki moją krwią na ścianie i wykonuję przedmioty z moich tkanek, skrawków mojej skóry, bandaży, plastrów, które następnie umieszczam w salonie wystawowym. Z dużą drobiazgowością planuje każdą kolejną operacją. To ona jest projektantem ostatecznego efektu, który opracowuje na makiecie czaszki, modelując wygląd własnej twarzy. Chirurg jest jedynie wykonawcą jej projektu. Celem artystki jest osiągnięcie wyglądu idealnego, na który składają się fragmenty idealnych twarzy: podbródek Wenus Botticellego, nosa Psyche Geromea, ust po Europie Francois Bouchera i czoła po Mona Lisie da Vinci-ego. Sztuka Orlan różni się od innych twórców body artu, gdyż jej działania są nieodwracalne. Swoją sztukę sama określiła jako Carnal Art - z ang. sztuka cielesna. 

 Jeśli ktoś ma mocne nerwy pod tym linkiem można zobaczyć dokument, w którym pokazana jest m.in.  jedna z operacji, której poddała się Orlan Orlan - Carnal Art (2001) Documentary . Jest to także ciekawe podsumowanie jej działań do 2001 roku oczami różnych krytyków sztuki.